نامه عباس امیرقلی به فرزند اسیرش

به نام آن كه آزادي و آزادگي را به ما آموخت.
فرزند در بندم
بر عزم جانانه ات براي آزادي و عدالت درود مي فرستم و از آرمان تو در راه كسب حقوق حقه زندانيان سياسي در خصوص تفكيك از ساير زندانيان دفاع مي كنم. اكنون شش روز است كه براي احقاق حقوق قانوني خود مجبور شده اي كه دست به اعتصاب غذا بزني، كه اين امر به جز آسيب بر جسم و جان تو ثمره ايى ديگر نداشته است، زيرا به خطر افتادن سلامتي هر انساني موجب رنجش مردم آزادىخواه، برابري جو و با وجدان است و در مورد تو اين خطر موجب تگرانى كليه دوستان، آزاديخواهان، هم انديشان و خانواده تو گرديده است. لذا من به نمايندگي از طرف دوستان، آزاديخواهان، فعالين سياسي و خانواده ات كه با من در تماس بوده و پيام آور، پيام آنها براى تو مي باشم ضمن احترام به خواسته قانونى ات از تو ميخواهيم كه براي حفظ سلامتي خودت كه نياز حياتي جامعه مي باشد از تو مي خواهم كه به اعتصاب غذاي خود پايان دهي و ما را از نگراني برهاني و از مسئولان زندان و قوه قضائيه مي خواهيم كه به درخواست قانوني شما احترام گذاشته و نسبت به اجراى قانون اقدام نمايند.
پدرت : عباس اميرقلي

امیر در اعتراض به وضع موجود در پرونده و شرایط نگهداریش نزدیک به یک هفته ست که در اعتصاب غذا به سر میبرد