عذر خواهی مرتضوی ، حقیقت یا تهدید !!!!
چند روز پیش سعید مرتضوی درنامه ای به قاضی دادگاه خویش در رابطه با جنایات کهریزک از خانواده آسیب دیدگان پوزشخواهی کرد و با این نامه مهر تاییدی بر جنایات اعمال شده در مکانی که نیروهای امنیتی آنرا آخر دنیا میخواندند زد .
پس از این نامه بسیاری از چهره ها و مسئولین با اظهار نظر هایی اولا سعی در مبری کردن نظام در این فجایع و انداختن کل مسئولیت بر دوش مرتضوی داشتند به طوری که در آخرین اظهار نظر سعید حجاریان تئوریسین جبهه به اصطلاح اصلاح طلب خواستار محاکمه قانونی مرتضوی و احتمالا صدور حکم قانونی برای وی شد و برخی حتی پا را فرا تر نهاده و خواستار اعدام او به علت ((آسیب رساندن اعتماد ملی نسبت به نظام !!!!)) شدند . دوما با تهییج افکار عمومی همسو با نظر مردم هر چه زودتر از شر این مزاحم قدرتمند خلاص شوند .
در این اظهار نظرها موجی از ترس به چشم میخورد . با توجه به سخنان پیشین و تهدید های قاضی مرتضوی که خود میتواند حاوی اطلاعات مهمی برای گوشهای شنوا در ایران و نهاد های پیگیر جنایات رژیم در اقصی نقاط گیتی باشد. اطلاعاتی که پیشتر نظام برای حفظ آبرو و شاید پیشبرد مقاصد دیپلماتیک و بین المللی خود آنها را به کل نفی و کتمان کرده ، مانند آنچه در کهریزک گذشت و نظام سراپا بر نفی آن کوشید و حالا مقام قضایی وقت با پوزش خواهی بر انجام آن جنایات صحه گذاشت .
با جمع بندی این موارد و این اظهار نظر ها میتوان نتیجه گیری کرد که این یک عذر خواهی خالی نبوده و در بطن آن نوعی تهدید و یا اعلام جنگی آشکار با طیف قدرتیست که مرتضوی را مهره سوخته انگاشتند و با مهره او بازیها و جنایات زیادی کردند . مرتضوی با این تایید جنایات در کهریزک نوعی افشا گری کرد که در صورت راه نیامدن اربابان قدرت و نارفیقان او شاید در خیلی از موارد خود را مجبور به عذر خواهی انگاشته و مهر تاییدی بر سایر جنایتهای رژیم که تا کنون منکر آن بوده اند بزند . در هر حال پرونده زهرا کاظمی نیز در زمان او شامل مگوهای بسیاریست و یا خیلی از مسائلی که میتوان انرا ابتدا با جنجال در فضای مجازی مطرح و بعد پوزش خواهی و تایید آنرا شاهد باشیم .
به هر روی هزینه این بازی گرگها جان مردم بی دفاع است که از فجیع ترین جنایات رو گردان نیستند . نظام مبتنی بر خرافات و دیکتاتوری مذهبی نه تنها هیچگاه به دنبال دلجویی از مردم خویش نیست بلکه آنها را مشتی رعیت میپندارد که تنها راه استیلای بر آنها در فضای اضطراری یافته و همیشه با طرح دشمنان فرضی و یا گاها خود با راه انداختن جنگهای لفظی در پی ایجاد این شرایط است .
نظرات
ارسال یک نظر